Antychryst – Alternatywny Pogląd: Powrót Nimroda? Czerwiec 24, 2014 | Chuck Missler
Antychryst jako Nimrod.
Tłumaczenie artykułu Chuck’a Missler’a “An Alternative View: The Return of Nimrod?”
Wraz z nieustającymi napięciami w
Iraku, najwyraźniej osiągającymi punkt krytyczny, pojawiają się pytania dotyczące proroczej przyszłość tego regionu, który z jednej strony ma tak głębokie korzenie, jako kolebka cywilizacji, a jednak również ma swoje przeznaczenie w ostatecznym biblijnym scenariuszu.
Region ten może mieć o wiele większe znaczenie, niż jest to powszechnie rozpoznawane w większości książek i artykułów na temat proroctw czasów ostatecznych.
Każdy z nas podlega ograniczeniom wynikającym z założeń, które przyjmujemy, i dlatego też jest istotne, aby nabrać dystansu od czasu do czasu, i przywrócić świeże spojrzenie. Jedyną pewna barierą do poznania prawdy jest założenie, które już przyjąłeś.
Nadchodzący Światowy LiderJednym z dominujących tematów wśród miłośników proroctw jest tożsamość nadchodzącego lidera, którego nazywamy
„Antychryst”. Gdy obecne wydarzenia wydają się coraz bardziej przybliżać nas do progu kulminacji biblijnego scenariusza, spekulacje nie ustają.
Jednym z najbardziej fundamentalnych fragmentów dotyczących czasów ostatecznych jest słynne proroctwo o
„siedemdziesięciu tygodniach”, zawarte w ostatnich czterech wersach
Daniela 9. Anioł Gabriel przerywa modlitwę Daniela, aby przekazać mu to, co jest najbardziej zadziwiającym fragmentem w całej Biblii: zapowiada on dokładny dzień, pięć wieków wcześniej, w którym Mesjasz zaprezentuje się, jako król! [1]
Opisując interwał pomiędzy nieprzerwaną grupą 69 tygodni (lat) i ostatecznym „70-tym tygodniem”, zauważmy, że Anioł Gabriel zapowiada, że:
Pomazaniec będzie zabity i nie będzie go; lud księcia, który wkroczy, zniszczy miasto i świątynię, … (Daniel 9:26)
Po tym jak Mesjasz zostanie zabity, „lud księcia, który wkroczy” zniszczy miasto i świątynię. To, oczywiście, zostało spełnione, kiedy Jerozolima i Świątynia zostały zniszczone przez rzymskie legiony w 70 roku.
Tak oto
„książę, który wkroczy”, staje się jednym z 33 tytułów w Starym Testamencie, opisujących nadchodzącego światowego lidera, który odegra ważną rolę w proroctwach czasów końca.
Jest to jeden z kilku tych fragmentów, które wskazują, że ten ostatni światowy lider wyłoni się z Cesarstwa Rzymskiego, którego legiony zniszczyły Jerozolimę i Świątynię.
Sprawa Krótkowzroczności?My wszyscy, jak sądzę, mięliśmy tendencję do
zrównywania Cesarstwa Rzymskiego z Europą Zachodnią, i pojawiło się wiele książek sugerujących koncepcje dotyczące
Rzymu, Watykanu, i Unii Europejskiej, itp.My również opublikowaliśmy liczne materiały rozważające te możliwości.
Jednak każdy z nas mógł stać się ofiarą krótkowzroczności (miopii), poprzez niedostrzeżenie tego, że
Imperium Rzymskie posiadało wschodnią część, która w rzeczywistości przetrwała o tysiąc lat dłużej niż zachodnia część! [zobacz mapę]
W roku 284 cesarz Dioklecjan przywrócił efektywne rządy nad imperium po bliskiej anarchii III wieku.
[2] Podzielił on imperium na dwie części [3] (dokładnie tak, jak przewidział to Daniel, kiedy zinterpretował sen
Nabuchodonozora, dziewięć wieków wcześniej). [4]
Jego reorganizacja fiskalnego, administracyjnego i wojskowego aparatu imperium tymczasowo uratowała rozkładające się imperium na Zachodzie i położyła podwaliny dla przyszłego Imperium Bizantyjskiego na wschodzie.
W roku 312 cesarz Konstantyn przeniósł stolicę imperium do jego wschodniej części, do Bizancjum, nazywając je Konstantynopolem (“Nowym Rzymem”).Po śmierci Konstantyna w 395 r.
cesarz Teodozjusz podzielił imperium pomiędzy swoich dwóch synów i nigdy nie było już ponownie zjednoczone. [5]
(To był
Teodozjusz, który uczynił chrześcijaństwo jedyną religią imperium, i później Konstantynopol zdobył prymat nad Zachodem.)
Przy końcu V wieku, zachodnia część zaczęła się rozpadać, ale
wschodnia część, powszechnie zwana „Bizancjum”, przetrwał aż do 1453, kiedy to w końcu została opanowana przez muzułmanów.Istnieje wiele tekstów biblijnych, które wyraźnie sugerują,
że nadchodzący światowy lider, powszechnie zwany Antychrystem, przyjdzie z regionu wschodniej części Imperium Rzymskiego, i to głęboko wpływa na naszą proroczą perspektywę. Daniel 11Nasza najklarowniejsza identyfikacja pochodzi z proroctw dotyczących poprzedzającego imperium: rozpadu Imperium Greckiego po śmierci Aleksandra.
Kiedy Aleksander Wielki zmarł, jego czterech generałów podzieliło imperium, które sięgało na wschód aż do Indii.
Kassander wziął
Macedonię i Grecję;
Lizymach wziął
Azję Mniejszą i Trację;
Seleukos przejął
Syrię, Babilonię i Wschód; a
Ptolemeusz objął
Egipt. [zobacz mapę]
Ponieważ
Izrael znalazł się pomiędzy terytoriami
Seleukosa i Ptolemeusza, później stał się strefą buforową pomiędzy tymi dwoma rywalami.
Rozdział 11 Daniela przedstawia w szczegółach
zmagania pomiędzy Imperium Seleuckim („król północy”) i Ptolemeuszami („król południa”).(Wielu biblistów odnosi się do
400 lat pomiędzy Starym i Nowym Testamentem, jako
„400-u lat milczenia”. W rzeczywistości, wiele z ich historii zostało napisane z wyprzedzeniem, z dokładnością, która wymusiła na sceptycznych krytykach próbę wyznaczenia daty powstania Księgi Daniela na późniejszy okres!)
Pierwsze 35 wersetów z Daniela 11 jest przedstawionych w Tabeli 1. Od wersetu 36-40, tekst skupia się na Antiochu IV, (“Epifanesie”), którego zbezczeszczenie Świątyni, i umieszczenie pogańskiego bożka w Miejscu Najświętszym („ohyda spustoszenia”), wywołało powstanie Machabeuszy, którzy zrzucił jarzmo Seleucydów.
Trzy lata po tej niechlubnej profanacji, Izraelici dokonali ponownego poświęcenia Świątyni, i to wydarzenie jest obchodzone do dzisiaj, 25 dnia miesiąca Kislew, jako Chanuka. [6]
Poufna rozmowa z JezusemDwa wieki później, kiedy czterej uczniowie przyszli do Jezusa na poufną rozmowę na temat Jego Powtórnego Przyjścia
[7], Jezus odniósł się do powtórzenia tego historycznego wydarzenia,
„ohydy spustoszenia”, jako klucza do proroctw czasów ostatecznych. [8] Podobne wydarzenie wywoła
kulminacyjny okres trzech i pół roku, który sam Jezus nazwał „Wielkim Uciskiem.” [9]
W Daniela 11:40-45, tekst mówi o ostatecznym „
królu północy”, osobie, którą powszechnie nazywamy
Antychrystem.
Znamienne jest to, że ten kulminacyjny lider, wydaje się być przedstawiony, jako ostatni członek tej poprzednio wymienionej linii
„królów północy”.Wydaje się, gdy rozważamy ten rozdział, jako całość, że ostateczny
światowy lider wyłoni się z tego regionu, na którym znajdowało się
Imperium Seleuckie, a nie z zachodnich regionów, jak to było powszechnie przyjmowane.
„Asyryjczyk”Jest to prowokujące, że prorok Micheasz odnosi się do tego ostatecznego najeźdźcy, jako
„Asyryjczyka”:I On będzie pokojem.
Gdy
Asyryjczycy wpadną do naszego kraju i wkroczą do naszych pałaców, wtedy wystawimy przeciwko nim
siedmiu pasterzy i ośmiu książąt z ludu.
Ci ogołocą kraj asyryjski mieczem i kraj
Nimroda dobytą bronią.
Tak wyratują nas od Asyryjczyków, gdy ci wtargną do naszej ziemi i będą stąpać w naszych granicach.
(Micheasza 5:4-5)Również w Izajasza i Ezechiela pojawia się ten sam termin. [10]
Imperium asyryjskiego poprzedziło imperium babilońskiego o kilka stuleci.
To imperium obejmowało region, który współcześnie znamy, jako
Syria i Irak.Pierwszym światowym dyktatorem był
Nimrod (którego imię oznacza „my zbuntujemy się”; ang. we rebel), który rządził z
Babilonu.
[11] Interesujące jest to, że Micheasz mówi o
„kraju Nimroda” w wersecie cytowanym powyżej.
Czy to możliwe, że ten ostatni światowy dyktator będzie, w jakimś sensie, Nimrodem?
To może dodać dodatkowy wymiar do tajemnicy otaczającej przyszłość Babilonu: czy jest on wymieniany, jako symbol, a może rzeczywisty Babilon na brzegach Eufratu, ponownie nabierze znaczenia?
Izajasz i Jeremiasz wyraźnie opisywali zniszczenie Babilonu, które nigdy się nie zdarzyło. [12] Klucz do tego wydaje się być zawarty w Zachariasza. [13]
* * *
W kolejnym artykule będziemy kontynuować badanie potencjalnych implikacje owych fragmentów Pisma.
PRZYPISY
Daniel 9:25; porównaj z Łukasz 19:38-44. Zobacz nasz materiał Daniel’s 70 Weeks w celu dogłębnego przeanalizowania tego niesamowitego fragmentu Pisma.
Enclyclopaedia Britannica, t. 4, str. 105.
Alexander Roberts, The Ante-Nicene Fathers Vol. VII : Translations of the Writings of the Fathers Down to A.D. 325, ECF 1.7.1.5.0.7, Logos Research Systems, Oak Harbor WA, 1997.
Daniela 2:26-45.
Encyclopaedia Britannica, t. 2, str. 699.
Jest o tym mowa w Nowym Testamencie: Jan 10:22.
Mat 24; Mar 13; Łuk 21.
Mat24:15.
Mat 24:21, 22; cytując Daniel 12:1.
Izajasza 10:5, 24; 14:25; 30:31; Ezechiela 31:3.
Ks. Rodzaju 10:8-10.
Iz 13, 14; Jeremiasza 50, 51.
Zachariasza 5:5-11.
Źródło: khouse.org/articles/2002/433/#notes
Opracował: Natan P.
http://ukrytenawidoku.pl/antychryst-alt ... t-nimroda/
