Bog kocha prawo i sprawiedliwosc (ZC 11/2015)
Prawo i sprawiedliwosc to pojecia, ktore jednym kojarza sie z nadzieja na lepsze jutro, innym z obawami przed rzadami zbyt twardego prawa i slepej sprawiedliwosci. Szkoda, ze wiekszosci slowa te kojarza sie tylko z polityka.
Zwrot „prawo i sprawiedliwosc”, z ta czy odwrotna kolejnoscia slow, czesto wystepuje w Pismie Swietym. Slowa te charakteryzuja dzielo Zbawiciela i Jego plany wobec przyszlosci ziemi. Czesto tez towarzyszy im jeszcze trzecie okreslenie — laska Pewnego razu w ksiegarni z tanimi ksiazkami znalazlem za cztery zlote Biologie dziesieciu przykazan Wolfganga Wicklera.
Ta ksiazka to symbol tego, jak nisko ceni sie w Polsce prawo, zwlaszcza Boze. Autor porownuje w niej reguly zachowania wystepujace w spolecznosciach zwierzecych i ludzkich sluzace ich biologicznemu przetrwaniu. Najbardziej znany zbior takich regul wspolzycia to dziesiec przykazan. Nakazy tkwiace w przykazaniach okazuja sie nieuchronnym przymusem, niezbednym do przetrwania ludzkiej grupy spolecznej; lamanie przykazan natomiast automatycznie zagraza wspolzyciu.
Wickler wcale nie odkrywa tu Ameryki. Bog juz dawno, nadajac przykazania w formie przymierza, powiedzial o Izraelitach: „Oby ich serce bylo takie, aby (…) przestrzegali wszystkich moich przykazan po wszystkie dni, aby im i ich synom dobrze sie powodzilo na wieki. (…) Nie zbaczajcie ani w lewo, ani w prawo. Idzcie dokladnie droga, jaka wam nakazal Pan, wasz Bog, abyscie zachowali zycie” (Pwt 5,29.32-33). Skoro taka jest rola prawa, nie powinien dziwic nacisk, jaki Pismo Swiete kladzie na jego przestrzeganie.
O Abrahamie, protoplascie Izraela, powiedziane bylo: „Wybralem go bowiem, aby nakazal synom swoim i domowi swemu po sobie strzec drogi Pana, aby zachowywali sprawiedliwosc i prawo, tak izby Pan mogl wypelnic wzgledem Abrahama to, co o nim powiedzial” (Rdz 18,19). Powolujac Salomona na krola Izraela, Bog wyznacza mu to samo zadanie: „Niech bedzie blogoslawiony Pan, Bog twoj, ktory cie sobie upodobal, aby cie posadzic na tronie Izraela; dlatego ze umilowal Pan Izraela na wieki, ustanowil cie krolem, abys stosowal prawo i sprawiedliwosc” (1 Krl 10,9). Do wszystkich wierzacych Bog mowil: „Stosujcie prawo i sprawiedliwosc, i ratujcie ucisnionego z reki gnebiciela, obcego przybysza ani sieroty, ani wdowy nie uciskajcie, nie zadawajcie gwaltu i nie przelewajcie krwi niewinnej” (Jr 22,3).
Posluszenstwo prawu jest nawet wazniejsze niz zewnetrznie okazywana religijnosc, ktora bez tego posluszenstwa okazuje sie byc fikcja i pusta obrzedowoscia. „Wykonywanie sprawiedliwosci i prawa milsze jest Panu niz krwawa ofiara” (Prz 21,3). Jednak prawo i sprawiedliwosc to nie wszystko. W najswietszym miejscu starotestamentowej swiatyni izraelskiej stala skrzynia zwana Arka Przymierza, a w niej kamienne tablice z dziesiecioma przykazaniami. Arka z przykazaniami w srodku w symbolice biblijnej oznaczala tron Bozy w niebie, oparty na prawie i sprawiedliwosci.
Skrzynia byla przykryta wiekiem nazywanym ublagalnia. Byl to symbol laski Bozej, ktora przykrywa prawo i zawsze mu towarzyszy. Dlatego powiedziane jest o Bogu: „sprawiedliwosc i prawo sa podstawa tronu twego, laska i wiernosc ida przed toba” (Ps 89,15). O rownowazacej wspolobecnosci prawa i laski, sprawiedliwosci i milosierdzia powinni zawsze pamietac nie tylko wierzacy, ale rowniez rzadzacy, i to tym bardziej, im czesciej w rzadzeniu odwoluja sie do Bozej pomocy.
Olgierd Danielewicz
Skrot artykulu. Calosc juz do przeczytania w wersji elektronicznej, PDF lub EPUB miesiecznika „Znaki Czasu”.
Wydawnictwo "Znaki Czasu"
www.znakiczasu.pl
