SZABAT - ANI SOBOTA ANI NIEDZIELA..!!!!
Zgodnie z Biblią szabat nie jest ani sobotą ani niedzielą! Kalendarz opisany w Torze i używany przez Mojżesza oparty był na fazach księżyca, a nie na nieprzerwanym cyklu tygodniowym.
To właśnie tego kalendarza księżycowego używano dla wszystkich świąt, w tym dla szabatu.
Ponieważ kalendarz biblijny opiera się na księżycu, jego dni nie mają swoich odpowiedników we współczesnym kalendarzu gregoriańskim.
Dla przykładu, szabat nie jest zawsze w sobotę, albo zawsze w niedzielę, ale może np. wypadać jednego miesiąca w środę, a drugiego we wtorek.
Wiedza o tym kalendarzu zaczyna wychodzić na światło dzienne po ponad 1500-letnim okresie jego ignorowania.
Wnikliwe czytanie Pisma św. wraz ze szczegółową analizą wydarzeń historycznych wyjawiają nam że oryginalny kalendarz hebrajski, używany kiedyś przez ponad 2 tysiące lat, nie jest tym samym który znamy dzisiaj.
Dowody historyczne pokazują że za przymusowe zmiany odpowiedzialny jest Rzym
Jeśli w Biblii identyfikowano szabat z jakąś numeryczną datą, to był to zawsze dzień nr 8, 15, 22 i 29. Jeśli więc wspominano taką datę, musiał to być szabat.
ŚWIĘTA KLUCZEM DO KALENDARZA HEBRAJSKIEGO
Biblijna Księga Kapłańska napisana przez Mojżesza, opisuje wszystkie święta żydowskie w rozdziale 23.
Większość ludzi kojarzy Paschę oraz Dzień Pojednania (Jom Kippur).
Wiadomo też że święta żydowskie nie wypadają zawsze w te same dni każdego roku, lecz są zależne od fazy księżyca.
Jednak nieliczni wiedzą że cotygodniowy szabat jest wymieniony wraz z innymi świętami:
„Przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy:
Mów do synów izraelskich i powiedz im tak:
Te są uroczystości świąteczne Pana, w które będziecie zwoływać święte zgromadzenia.
Te są moje święta: Sześć dni będziesz wykonywał pracę, ale dnia siódmego będzie sabat, dzień całkowitego odpoczynku, uroczyście ogłoszone święto. Żadnej pracy nie będziecie wykonywać.
Jest to sabat Pana we wszystkich waszych siedzibach.
Te są uroczystości świąteczne Pana, święte zgromadzenia, które będziecie ogłaszać w ich oznaczonych czasach: W miesiącu pierwszym, czternastego dnia tegoż miesiąca o zmierzchu jest Pascha Pana, a piętnastego dnia tegoż miesiąca jest Święto Przaśników Pana. Przez siedem dni będziecie jedli przaśniki.
Pierwszego dnia będzie dla was ogłoszone święte zgromadzenie; żadnej ciężkiej pracy wykonywać nie będziecie, lecz będziecie składać Panu ofiary ogniowe przez siedem dni. Siódmego dnia będzie święte zgromadzenie,
nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy. „.
III Mojż 23:1-8
Nie ma żadnej wzmianki i sugestii jakoby używano jakiegoś innego kalendarza dla ustalania szabatu…
Zauważmy że nie ma też w Piśmie żadnej wzmianki o sytuacjach gdy dzień święta „kolidowałby” z dniem szabatu, tak jak dzieje się to dzisiaj.
Ponieważ [Żydzi] stosują teraz kalendarz mieszany (słoneczno-księżycowy), rabini wymyślili „zasadę przesunięcia” aby unikać takich kolizji.
Dla przykładu, nie chcą by
Dzień Pojednania przylegał do szabatu. Kiedy jednak używamy
kalendarza w pełni księżycowego, J
om Kippur wypada zawsze pięć dni po szabacie, tak więc nie ma z tym żadnego problemu.
Biblia pisze bardzo dużo na temat świąt i szczegółów z nimi związanych, ale nigdy nie wspomina o „przesunięciach”.
Dlaczego?
Ponieważ Mojżesz i prorocy nie używali kalendarza mieszanego, nie musieli więc niczego przesuwać.
Można też zauważyć że obliczanie siódmego dnia szabatu w taki sam sposób jak oblicza się dni świąt (od początku miesiąca księżycowego), chroni kalendarz przed „kolizjami” tych dni, ani nie wymaga dodawania dodatkowych dni.
Sam fakt istnienia tej rabinicznej „zasady przesunięcia” to, dowód zbrodni wykazujący że rabini nie używają biblijnego kalendarza do wyznaczania siódmego dnia Szabatu!Święto Namiotów/Szałasów jest siedmiodniowym okresem świątecznym, opisanym w III Mojż 23:34-42
.
Święto zaczyna się 15-tego dnia miesiąca, w szabat, trwa siedem dni, a następujący po nim dzień ósmy [Szemini Atzeret], dzień 22-gi miesiąca jest również dniem szabatu. Wystarczą dwa wersety z
III Mojż23:
„[34] Powiedz synom izraelskim tak: Piętnastego dnia tego samego siódmego miesiąca będzie przez siedem dni Święto Szałasów dla Pana…
(39) Lecz piętnastego dnia siódmego miesiąca, gdy zbierzecie plony ziemi, obchodzić będziecie święto Pana przez siedem dni.
W pierwszym dniu będzie całkowity odpoczynek i w ósmym dniu będzie całkowity odpoczynek.
III Mojż 23:34-39 Większość Żydów obchodzących Święto Szałasów w czasach teraźniejszych napotyka na dwa problemy: szabat obchodzony w sobotę wypada gdzieś pomiędzy 15-tym a 22-gim dniem miesiąca księżycowego.
To daje dwa szabaty w ciągu jednego tygodnia świątecznego.
Aby wypełnić zalecenia III Mojż 23:39, muszą obchodzić święto przez 8 dni (zamiast 7), i uczynić szabatem dzień ósmy (który zresztą i tak jest szabatem księżycowym, ale oni o tym nie wiedzą).
Dlaczego?
Dlatego że używają równocześnie dwóch niekompatybilnych kalendarzy!
DWIE WERSJE W DZIESIĘCIU PRZYKAZANIACH
II Mojż, rozdział 20, wymienia listę „dziesięciu przykazań”. Gdy jednak Mojżesz powtarza te przykazania w
5 rozdziale V Mojż, dzieje się coś dziwnego:
„Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić. …
(11) Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął.
Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go. „
[b]–II Mojż 20:8,11[/b]
„Przestrzegaj dnia sabatu, aby go święcić, jak rozkazał ci Pan, twój Bóg.
Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką twoją pracę, ale siódmego dnia jest sabat Pana, twojego Boga.
Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani twoje bydlę, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach, aby odpoczął twój sługa i twoja służebnica tak jak ty. Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i że Pan, twój Bóg, wyprowadził cię stamtąd ręką możną i ramieniem wyciągniętym.
Dlatego rozkazał ci Pan, twój Bóg, abyś obchodził dzień sabatu.”
–V Mojż 5:12-15Czwarte przykazanie w V Mojżeszowej nie wspomina o Stworzeniu świata, jako o przyczynie ustanowienia szabatu.
Zamiast tego mówi o wyjściu z Egiptu.
Kiedy Najwyższy wyprowadził ich z Egiptu?
„Wyruszyli z Ramses w pierwszym miesiącu piętnastego dnia pierwszego miesiąca. Nazajutrz po święcie Paschy synowie izraelscy wyszli z ręką podniesioną na oczach wszystkich Egipcjan”
IV Mojż 33:3„Bacz, abyś w miesiącu Kłosów [Abib - Nissan] odprawiał Paschę dla Pana, Boga twego, gdyż w miesiącu Kłosów [Abib] wyprowadził cię Pan, Bóg twój, z Egiptu w nocy. '
V Mojż 16:1Jest powszechnie wiadomym że opuścili Egipt w szabat Przaśników, w nocy.
Dzisiaj ludzie uczą że Szabat Przaśników jest innym dniem od szabatu tygodnia.
Wygląda jednak na to że są ze sobą powiązane, a może nawet są tym samym dniem. Łączy je właśnie czwarte przykazanie spisane w dwóch różnych księgach:
Czwarte przykazanie w II Mojż 20 rozdział wyraźnie mówi o powiązaniu siódmego dnia szabatu z historią Stworzenia.
Czwarte przykazanie w V Mojż 5 wiąże siódmy dzień szabatu z wyjściem z Egiptu, które nastąpiło w nocy szabatu Przaśników.
Izraelici opuścili Egipt po dniu Paschy (Szabat Przaśników) i był to „piętnasty dzień pierwszego miesiąca”. (Pascha jest 14-tym dniem pierwszego miesiąca roku).
Kiedy zaczyna się pierwszy miesiąc?
Podczas pierwszego Nowego Księżyca na wiosnę (Wszystkie miesiące w kalendarzu hebrajskim zaczynają się od nowego księżyca).
BITWA POD JERYCHOPodczas słynnej bitwy pod Jerycho, Izraelici maszerowali wokół miasta przez siedem dni, przez cały czas utrzymując gotowość bojową, i zaatakowali miasto siódmego dnia.
Który z tych siedmiu dni był szabatem?
Żaden.
Rozpoczęli marsz
w dniu Nowego Księżyca, kontynuowali przez siedem dni, odpoczywali ósmego dnia miesiąca, czyli podczas szabatu.
Nawet Księga Jaszera, która choć nie jest częścią Biblii jest użyteczna w sensie historycznym, potwierdza że marsz rozpoczął się podczas Nowego Księżyca.
MANNA I PRZEPIÓRKIDokładnie jeden miesiąc księżycowy po tym jak opuścili Egipt, ludzie zebrali się 15-tego dnia miesiąca, wykorzystując okoliczność i zawiadamiając Mojżesza że mają za mało żywności.
Historia opisana jest w
II Mojż 16.Pisze tam że przepiórki mają pojawić się na wieczór, a chleb następnego ranka. Najprostszym wyjaśnieniem tego przedziału między wieczorem a porankiem jest to, że
15-ty dzień miesiąca to szabat, dlatego ludzie musieli czekać aż do wschodu słońca aby zacząć zbieranie żywności.
Przepiórki pojawiły się wieczorem po tym jak minął szabat [dzień w kalendarzu hebrajskim trwa od zachodu do zachodu słońca].
Manna zsyłana była każdego poranka w dniach pracujących i dwukrotnie tyle w dniu przygotowań do szabatu (dzień przed szabatem).
1 miesiąc – Szabat Przaśników w dniu 15-tym.
2 miesiąc – Szabat w którym narzekali Mojżeszowi wypadał w dniu 15-tym.
3 miesiąc – Kiedy wypadał szabat?
Trzeciego miesiąca cała kongregacja zebrała się przed Najwyższym.
Kiedy nastąpiło to zebranie? 15-tego dnia trzeciego miesiąca!
Opuścili Egipt 15-tego pierwszego miesiąca, przybyli pod Synaj 15-tego dnia trzeciego miesiąca.
„W trzecim miesiącu po wyjściu synów Izraela z ziemi egipskiej, tego samego dnia, przybyli na pustkowie Synaj. '
II Mojż 19:1
JEZUS PRZESTRZEGAŁ KSIĘŻYCOWEGO SZABATUJeszua uleczył niewidomego w szabat, 22-go dnia miesiąca siódmego.
Jana 7:2 mówi że było to podczas Święta Szałasów, zaś
Jana 7:37 dodaje że ostatniego dnia tego siedmiodniowego święta Jeszua ogłosił że jest źródłem wody żyjącej.
Później w
Jana 7:53 czytamy że wszyscy udali się do domów (na noc), a w następnym wersie
(Jana 8:1) opisano jak Jeszua wszedł na Górę Oliwną.
Następny werset mówi że o poranku wszyscy udali się do świątyni.
Uzdrowienie i reakcja faryzeuszy jest tematem rozdziału Jana 9.
Niektórzy próbują wykorzystać tą opowieść jako dowód na to, że szabat wypadał na dzień 23-ty.
Argument ten wymagałby jednak od Święta Szałasów trwania przez 8 dni, a nie 7 jak zaznaczono w
III Mojż.KALENDARZ JULIAŃSKI
Współczesny kalendarz zaczyna się w roku 46/45 p.n.e., gdy Juliusz Cezar po konsultacjach z astronomem Sosigenesem z Aleksandrii, ustanawia kalendarz juliański trwający 365.25 dni.
Była to wielka innowacja, aby oddzielić tydzień od kalendarza księżycowego, i przeszczepić go na grunt nowego kalendarza jako nieprzerwany cykl.
Użyto systemu ośmiodniowego tygodnia targowego, gdzie dni oznaczono zwykłymi literami
„A,B,C,D,E,F,G,H”…
Jeszcze przed pierwszym wiekiem naszej ery, siedmiodniowy tydzień używający nazw bogów i bogiń systemu słonecznego zaczął być używany w Rzymie, i powoli wypierał tydzień ośmiu dni.7 dni systemu słonecznego:
1. Dzień Saturna (np. angielski Saturday, polska Sobota)
2. Dzień Słońca (np. niemiecki Sontag, angielski Sunday, polska Niedziela)
3. Dzień Księżyca (Poniedziałek)
4. Dzień Marsa (np. hiszpański Martes, francuski Mardi, polski Wtorek)
5. Dzień Merkurego (hiszpańskie Mircoles, francuskie Mercredi, polska Środa)
6. Dzień Jowisza (hiszpański Jueves, francuski Jeudi, polski Czwartek)
7. Dzień Wenus (hiszpański Viernes, francuski Vendredi, polski Piątek)
Tak więc sobota – dzień Saturna – była pierwszym dniem tygodnia.
Żydzi i chrześcijanie nie używali tego kalendarza aż do czasów Konstantyna.
wiadomo że
Konstantyn wymusił „Prawo Niedzieli” w roku 321, mało mówi się jednak o tym że zastąpił on jeden dzień tygodnia dniem następującym po nim.
Coś więcej?
Tak, zmienił cały kalendarz.
KONSTANTYNOWA HYBRYDA KALENDARZAW roku 321 Konstantyn zaproponował wielki kompromis.
Połączył hebrajską ideę siedmiu dni tygodnia z juliańską koncepcją nieprzerwanego cyklu tygodniowego, a na koniec dodał jeszcze kult „Boga Słońce” z mitraizmu aby stworzyć nasz kalendarz.
Wymusił stosowanie swojego kalendarza na całym Imperium Rzymskim – przy pomocy wojska, jeśli było potrzeba.
Konstantyn i Sobór Nicejski w 325 n.e. zastąpili Paschę Wielkanocą. Na pierwszy rzut oka, ta zmiana nie wydaje się być czymś szczególnie ważnym.
Nie chodzi jednak tylko o zastąpienie jednego dnia innym dniem.
Jest to kompletnie inny system zliczania dni, biorąc pod uwagę że Pascha nie jest obliczana za pomocą kalendarza juliańskiego.
To z powodu tych zmian, wymuszonych prześladowaniami w całym imperium, żydowski Sanhedryn zebrał się po raz ostatni w roku 350, aby zmodyfikować kalendarz do formy używanej przez większość dzisiejszych Żydów, gdzie szabat wypada w sobotę, lecz pozostałe święta obliczane są za pomocą nowej formy kalendarza księżycowego.
WSPÓŁCZESNY KALENDARZ GREGORIAŃSKI
Wieki później papież Grzegorz zmodyfikował kalendarz Konstantyna w roku 1582 (zauważono wtedy problem – rok nie trwa dokładnie 365.25 dni, lecz jest 11 minut krótszy).
Podobnie jak
u Konstantyna, motywacją zmian była data Wielkanocy. Tak więc kalendarz używany dzisiaj jest kalendarzem rzymskim (pogańskim i papieskim), zaś zagadnienie wyznaczania daty szabatu jest ważne dla wszystkich tych, którzy chcieliby podążać za przykazaniami Biblii.
z fb