Zydzi byli w Babilonie....
W Iraku znaleziono ponad sto glinianych tabliczek z inskrypcjami sprzed ponad 2,5 tys. lat. Dokumentują życie codzienne biblijnych mieszkańców Judei zesłanych do Babilonii. - Gdy zaczęliśmy je czytać, nasze zdumienie rosło z każdą minutą - mówi dr Filip Vukosavović, kurator wystawy w jerozolimskim Bible Lands Museum, gdzie tabliczki są teraz prezentowane.
.wyborcza.pl
Tabliczki wielkości dłoni nabył izraelski kolekcjoner mieszkający w Londynie.
Dwa lata temu wypożyczył je do jerozolimskiego muzeum, dzięki czemu mogły zostać odczytane i zbadane.
Inskrypcje na nich zapisane są w języku akadyjskim (wymarły język z grupy semickiej, używany w Mezopotamii od połowy III w. p.n.e. do początku I w. n.e.).
Zawierają opisy życia Judejczyków zmuszonych do opuszczenia Jerozolimy przez króla Nabuchodonozora II w VI w. p.n.e.
Wiszące ogrodyNabuchodonozor II był potężnym władcą.
To jemu antyczna tradycja przypisuje budowę jednego z siedmiu starożytnych cudów świata - wiszących
ogrodów Semiramidy. Tradycja grecka głosi, że założył je dla swojej żony, medyjskiej księżniczki Amytis, aby nie czuła się samotna na pozbawionej pagórków, płaskiej równinie Mezopotamii.
Analiza wielu źródeł historycznych, w tym dzieł Herodota, pozwala przypuszczać, że ogrody istniały naprawdę.
W czasach ekspansji swojego państwa król kilkakrotnie najeżdżał Jerozolimę.
Był tam podczas
zburzenia Pierwszej Świątyni, którego dokonały jego wojska w 587 lub 586 r. p.n.e.Podczas najazdów Nabuchodonozora wielu Judejczyków opuściło swoje ziemie.
W sumie wojska Nabuchodonozora zmusiły do przesiedlenia kilka tysięcy Żydów na tereny dzisiejszego Libanu, Syrii i południowego Iraku, gdzie w tamtych czasach rozciągała się Babilonia.
Tak opisuje to Biblia:
Ludności zaś, jaką nakazał Nabuchodonozor uprowadzić do niewoli, było: w siódmym roku - trzy tysiące dwudziestu trzech mieszkańców Judy; w osiemnastym roku Nabuchodonozora - osiemset trzydzieści dwie osoby z Jerozolimy; w roku dwudziestym trzecim Nabuchodonozora dowódca straży przybocznej Nebuzaradan uprowadził do niewoli spośród mieszkańców Judy siedemset czterdzieści pięć osób.
Razem więc było cztery tysiące sześćset osób. (Jr 52, 28-30)
Kupcy i urzędnicy
Wiemy, że przesiedleńcy nie byli traktowani jak niewolnicy.
Król babiloński pozwalał Judejczykom, by zajmowali się handlem lub administracją w jego ciągle rozrastającym się władztwie.
- Judejczycy byli wolnymi ludźmi, nikt nie traktował ich jako niewolników - mówi Vukosavović, który specjalizuje się w historii Babilonii, Sumeru i Asyrii.
-Nabuchodonozor potrzebował ich do ożywienia babilońskiej gospodarki.
Tabliczki pozwalają lepiej zrozumieć obciążenia Judejczyków względem Babilonii, wyszczególniają wysokość podatków, długów i innych zobowiązań oraz opisują sposób magazynowania owoców i innych surowców oraz handlu nimi.
Na wystawie znajduje się również kronika życia czterech pokoleń pewnej rodziny mieszkającej w Królestwie Judei, poczynając od głowy rodziny -
Samak-Yamy, przez jego syna i wnuka z żoną, aż po prawnuki.
Wszyscy oni mieli biblijne, hebrajskie imiona, używane do dzisiaj. -
Znamy nawet szczegóły dotyczące dziedziczenia przez całą piątkę prawnuków
Samak-Yamy - mówi Vukosavović. -
Z jednej strony to mogą być nudne szczegóły, ale pozwalają nam się dowiedzieć, kim byli i jak żyli ludzie na wygnaniu.
Zdaniem badacza te tabliczki to ostatni element układanki sprzed 2,5 tys. lat.
Po okresie niewoli część Judejczyków powróciła do Jerozolimy, a wiązało się to z upadkiem Babilonii zwyciężonej przez perskiego króla Cyrusa II Wielkiego w 539 r. p.n.e.
Jednak wielu z nich pozostało na terenach Babilonii i żyło w żydowskiej diasporze, kultywując wierzenia i tradycję przez ponad dwa tysiąclecia. Powrócili na tereny Judei dopiero po utworzeniu Izraela w XX w.
Źródło: The Jerusalem Post
http://wyborcza.pl/1,75400,17381544,Odk ... skiej.html
