Zarejestruj    Zaloguj    Dział    FAQ

Strona główna forum » BIBLIA dla KAŻDEGO- TWARDY POKARM » BIBLIA -NAUKA - ODKRYCIA




Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 1 ] 
Autor Wiadomość
 Tytuł: Wielka zagadka Poncjusza Pilata
 Post Napisane: 16 kwietnia 2017, o 14:52 
Offline
aktywni
aktywni
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 5 marca 2013, o 15:31
Posty: 3947
Najslynniejszy proces w historii ludzkosci i jego bohater. Wielka zagadka Poncjusza Pilata

Pilat odegral bardzo wazna role w historii chrzescijanstwa, chociaz zycie rzymskiego namiestnika to nie tylko proces Jezusa, ale takze szereg innych wydarzen oraz wiele znakow zapytania. Kim byla ta kontrowersyjna postac, ktora jedni uwazaja za winna smierci Nauczyciela z Nazaretu, a inni czcza jako swietego?

Nie ulega watpliwosci, ze Poncjusz Pilat wywoluje skrajne emocje w srodowiskach religijnych i naukowych. Przez wieki byl takze obiektem inspiracji literackich – mozna tu wymienic chociazby powiesc Michaila Bulhakowa „Mistrz i Malgorzata”, gdzie jeden z rozdzialow jest poswiecony Rzymianinowi, lub ksiazke Elisabeth Dored zatytulowana „Pilat i Nazarejczyk”. Warto wiec przyjrzec sie nieco blizej jego historii, by moc lepiej ocenic te jedna z najbardziej fascynujacych osob z epoki starozytnej.

Zglebienie informacji o zyciu rzymskiego administratora Judei jest prawdziwym wyzwaniem. Dlaczego? Otoz, tak naprawde, przy dzisiejszym stanie wiedzy stworzenie biografii Pilata jest zadaniem niewykonalnym. Dostepne zrodla antyczne opowiadaja jedynie o dziesiecioletnim okresie sprawowania przez niego urzedu namiestnika. Co za tym idzie, wokol osoby Pilata naroslo sporo legend. Wedlug jednej z nich mial on pochodzic z dawnego samnickiego plemienia Pontii, ktore dzielnie stawialo opor Rzymianom w trakcie podporzadkowywania sobie Polwyspu Apeninskiego. Dzieki pozycji ojca szybko zrobil typowa dla ekwity kariere wojskowa, a protektorat pretorianskiego prefekta Sejana umozliwil mu objecie urzedu w Judei. Inna tradycja glosila, ze Poncjusz Pilat urodzil sie w Hiszpanii jako syn zasluzonego weterana wojennego. Wyruszyl jako mlodzieniec do Rzymu i dzieki niezwyklemu szczesciu uzyskal wzgledy u cesarza Tyberiusza. Ten pozwolil mu na slub z Klaudia Prokula, a w dniu ceremonii rozkazal niezwlocznie udac sie do Judei w charakterze cesarskiego administratora. Trudno powiedziec, jak bylo naprawde. Jedno jest pewne – w 26 roku n.e. Pilat objal stanowisko namiestnika w zydowskiej prowincji imperium.

Prokurator czy prefekt?

Z historycznego punktu widzenia kwestia tytulatury rzymskiego zarzadcy jest sprawa niezwykle istotna. Zajmowane stanowisko informowalo o tym, jakie kompetencje posiadal dany urzednik. Przez lata wsrod historykow panowalo przekonanie, ze Pilat sprawowal funkcje prokuratora, a wiec namiestnika wyzszego szczebla z wiekszymi uprawnieniami administracyjnymi i sadowniczymi. Poglad ten opierano glownie na pismach zromanizowanego Zyda Jozefa Flawiusza oraz na wzmiance u rzymskiego historyka Tacyta.

Jednak przesadzajace sprawe nomenklatury zdaje sie byc znalezisko grupy wloskich archeologow z Instytutu Lombardzkiego pod kierownictwem Antonio Frovy. W 1961 roku ekspedycja pracowala przy wykopaliskach starozytnego amfiteatru Heroda, znajdujacego sie ongis w Cezarei Nadmorskiej. Pracownicy przez przypadek odkryli blok wapienny, na ktorym zamieszczona byla lacinska inskrypcja z dedykacjami Poncjusza Pilata (tzw. Kamien Pilata). Napis informowal o fundacji swiatyni badz jakiejs innej budowli ku czci cesarza Tyberiusza i jednoznacznie stwierdzal, ze namiestnik Judei byl prefektem, a wiec urzednikiem nizszej rangi niz prokurator. Inskrypcja posiada szczegolna wartosc rowniez z innego powodu. Przez wiele lat historycy czerpali wiedze o Pilacie jedynie ze zrodel pisanych, wsrod ktorych najbardziej znane sa Ewangelie Nowego Testamentu i dziela wspomnianych juz Jozefa Flawiusza i Tacyta. Natomiast odkrycie z Cezarei Nadmorskiej jest jak do tej pory jedynym dowodem archeologicznym potwierdzajacym historycznosc postaci rzymskiego prefekta.

Rzady rzymskiego prowokatora

Jak wspomnialem wczesniej, Pilat sprawowal urzad prefekta przez 10 lat, przybywajac do prowincji prawdopodobnie w roku 26 n.e. W mentalnosci zydowskiej zapisal sie jako czlowiek wladczy, okrutny i bezwzgledny. Przejawilo sie to w kilku epizodach, w ktorych namiestnik wykazal sie szczegolna checia prowokacji wobec Narodu Wybranego.

Juz na samym poczatku sprawowania urzedu, stosunki miedzy nowoprzybylym prefektem a Zydami zostaly mocno nadszarpniete. Wszystko z powodu decyzji Pilata, by w Jerozolimie umiescic jednostke posiadajaca sztandary z podobiznami cesarza Tyberiusza. Choragwie nie byly jedynie zwyklymi dekoracjami, ale stanowily przedmiot kultu zolnierzy. Mieszkancy Swietego Miasta uznali cale zajscie za obraze ich uczuc religijnych (nalezy dodac, ze Zydzi jako jedyni w Imperium Rzymskim cieszyli sie bardzo daleko posunieta tolerancja religijna) oraz pogwalcenie Prawa. Trudno usprawiedliwiac postepowanie Pilata ignorancja, gdyz na pewno posiadal w swoim otoczeniu osoby znajace miejscowe realia. Bylo to wiec raczej celowe dzialanie. Tak czy inaczej Zydzi udali sie do rezydencji namiestnika w Cezarei Nadmorskiej i poprosili o usuniecie sztandarow. Ten nie zgodzil sie, uwazajac, ze w taki sposob rozgniewa cesarza. Jednak gdy Zydzi nie zamierzali odpuscic i, mimo grozby uzycia sily, nadal protestowali, Pilat postanowil odwolac jerozolimska kohorte do Cezarei. Rzymski namiestnik przegral pierwsza konfrontacje z nowymi poddanymi.

Kolejnym wazna sprawa, ktora stawia Pilata w nieprzychylnym swietle, jest kwestia budowy akweduktu w Jerozolimie. Zdaje sie, ze prefekt postanowil naprawic swoj blad i zdobyc zaufanie zydowskiego spoleczenstwa. Nawet jesli to byla prawda, to wybral najgorszy z mozliwych sposob na sfinansowanie tego przedsiewziecia – przeznaczyl bowiem na ten cel pieniadze ze skarbca swiatynnego. Czyn ten byl jawnym swietokradztwem, nie moze wiec dziwic fakt, ze rzymski administrator spotkal sie z o wiele wiekszym oporem niz podczas epizodu ze sztandarami. Pilat, ulegajac panice, umiescil w tlumie demonstrantow legionistow, przebranych w stroje cywilne, ale posiadajacych palki. Kiedy Zydzi odmowili rozejscia sie, namiestnik dal znac zolnierzom, by rozgonili protestujacych. Doszlo do masakry – wielu ludzi zostalo zbitych na smierc, a czesc zostala stratowana.

Oprocz krotkiej wzmianki w Ewangelii swietego Lukasza o masakrze Galilejczykow na rozkaz Pilata (niestety nie wiadomo nic wiecej na temat tego zdarzenia) o dzialalnosci namiestnika informuje nas Filon z Aleksandrii. Prefekt, ktoremu nie w smak byla swoboda religijna Zydow, postanowil w nowy sposob dokuczyc poddanym. Kazal umiescic w jerozolimskim palacu Heroda wotywne tarcze, nie posiadajace co prawda portretu cesarza, ale noszace jego imie. Czyn ten poskutkowal interwencja elit zydowskich u samego Tyberiusza. Rzymski wladca udzielil Pilatowi ostrej nagany i rozkazal, by tarcze opuscily Jerozolime. Jak wiec widac, sytuacja w prowincji wymykala sie pomalu spod kontroli ambitnego prefekta.


Najslynniejszy proces w historii ludzkosci

Nie ulega watpliwosci, ze Poncjusz Pilat najbardziej znany jest z roli, jaka przypadlo mu odegrac w skazaniu Jezusa na smierc. Na poczatku trzeba sobie uswiadomic, ze rzymski prefekt, na mocy swoich uprawnien, mogl swobodnie rozkazac przeprowadzenie ukrzyzowania osoby nieposiadajacej obywatelstwa rzymskiego. Jednakze czytajac relacje ewangeliczne trudno oprzec sie wrazeniu, ze rzymski namiestnik nie wydal formalnego wyroku na Galilejczyku, ale dozwolil tylko na wykonanie woli ludu, podburzonego przez przywodcow zydowskich. Majac na wzgledzie wczesniejsze niefortunne dzialania oraz grozbe ponownego odwolania sie do cesarza, Pilat nie chcial popadac w kolejny konflikt, ktory moglby skutkowac zlozeniem go z urzedu. Niemniej jednak nie byl przekonany o winie oskarzonego. Zdumiewala go nienawisc, jaka Zydzi zywili do czlowieka, ktorego niecaly tydzien wczesniej witali jako Mesjasza wjezdzajacego do Jerozolimy na osiolku. Tak czy inaczej, by wydac wyrok skazujacy, Pilat potrzebowal argumentu politycznego. Takim okazal sie zarzut o przypisywanie sobie godnosci krolewskiej – namiestnik nie mogl wszak pozwolic, by kwestionowano wladze Rzymu w Judei.

Na pierwszy rzut oka podczas procesu Jezusa Pilat okazal sie osoba slaba i chwiejna. Jednak uwazna lektura tekstow opisujacych to wydarzenie moze prowadzic do zupelnie odwrotnego wniosku. Moze rzymski prefekt wykorzystal te z pozoru niewygodna dla niego sytuacje do ugruntowania swojej wladzy w prowincji? Wskazywaloby na to jego postepowanie wobec Zydow. Jakby nie patrzec, Pilat uzyskal publiczna deklaracje lojalnosci od zydowskich arcykaplanow wobec Imperium Rzymskiego („poza Cezarem nie mamy krola”), zrzucil takze czesc odpowiedzialnosci za los Jezusa na tlum, pytajac sie, co ma zrobic z ich Mesjaszem. Gdy otrzymal jednoznaczna odpowiedz, umyl rece na znak, ze oddziela sie od decyzji ludu. Swoja droga bylo to bardzo przebiegle zachowanie, gdyz przyparci do muru Zydzi nie mogli zazadac uwolnienia Nazarejczyka, gdyz oznaczaloby to wystapienie przeciw rzymskiemu okupantowi. Co wiecej, wielkim upokorzeniem dla mieszkancow Jerozolimy musial byc napis, ktory namiestnik kazal przybic do krzyza Jezusa. Celowo uzyte slowa „Krol Zydowski” byly oczywista obelga ze strony Pilata. Oprocz tego, ze dawaly jasno do zrozumienia, iz wszelkie proby oporu wobec wladzy rzymskiej sa bezcelowe, stanowily ponizenie dla Narodu Wybranego – oto ich rzekomy krol zostal skatowany i ukrzyzowany. Nic wiec dziwnego, ze arcykaplani interweniowali u prefekta o zmiane napisu. Oczywiscie bez skutku.

Nie mozna wykluczyc tego, ze Pilat rzeczywiscie obawial sie Jezusa. Byl zdziwiony jego postawa w trakcie procesu. Nauczyciel z Nazaretu prawie przez caly czas milczal, podczas gdy Zydzi caly czas oskarzali go przed namiestnikiem. Nawet przesluchiwany przez Pilata odpowiadal bardzo rzadko i lakonicznie. Rozmowa, w ktorej padlo slynne pytanie: „Coz to jest prawda?” wzbudzila w rzymskim prefekcie powazne obawy. Nie rozumial on slow Jezusa o poslannictwie. Ewangelie mowia o tym, ze Pilat staral sie uwolnic oskarzonego, bedac przekonany o jego niewinnosci. Jednak nie mozna wysnuc zadnego wniosku, ze prefekt stal sie cichym zwolennikiem zydowskiego Mesjasza. Dopiero pozniejsze apokryfy chrzescijanskie przedstawiaja Pilata jako skrytego wyznawce Chrystusa, ktory zostal zmuszony do podjecia decyzji o ukrzyzowaniu. Spowodowane bylo to prawdopodobnie checia uwydatnienia odrzucenia Mesjasza przez wlasny narod. Niemniej jednak faktem jest to, ze Pilat odegral kluczowa role w calym zdarzeniu – to na jego rozkaz ukrzyzowano Jezusa.

Koniec rzadow i… wielka niewiadoma

Kadencja Pilata zakonczyla sie w 36 roku n.e., tuz przed smiercia Tyberiusza. Powodem pozbawienia prefekta urzedu bylo zdarzenie zwiazane z wystapieniem falszywego proroka w Samarii. Wezwal on wszystkich swoich wyznawcow, by udali sie z nim na swieta gore Garizim w celu odnalezienia dawnych naczyn ze swiatyni jerozolimskiej (Samarytanie wierzyli, ze tylko Mesjasz bedzie mogl je odzyskac). Pilata zaniepokoil fakt, ze w podleglej mu krainie zebrala sie wielka rzesza uzbrojonych mezczyzn. Wyslal wiec wojsko, ktore mialo na celu rozpedzic zgromadzenie. Doszlo do starcia zbrojnego, wielu zwolennikow falszywego proroka zostalo zabitych lub pojmanych, a przywodcow ruchu prefekt kazal stracic. Wobec takiego stanu rzeczy Samarytanie zlozyli oficjalna skarge do Witeliusza, legata Syrii, a zarazem zwierzchnika namiestnika Judei. Witeliusz powolal tymczasowego administratora prowincji, a Pilatowi rozkazal wyruszyc do Rzymu, gdzie mial sie wytlumaczyc cesarzowi ze stawianych mu zarzutow. Przybyl on do stolicy juz po smierci Tyberiusza, wiosna 37 roku n.e.

Ostatnia wzmianka o prefekcie zdaje sie byc przekaz biskupa Euzebiusza z Cezarei, pierwszego chrzescijanskiego dziejopisarza. Wedlug niego Pilat mial popelnic samobojstwo w wyniku wielu nieszczesc, jakie na niego spadly po powrocie do Wiecznego Miasta. W taki sposob dopadla go pomsta Boza. Wedlug tradycji jego cialo zostalo przeniesione przez demony z Rzymu do Jeziora Genewskiego i tam wrzucone na samo dno. Inne legendy mowia, ze Pilata stracono z rozkazu cesarza Nerona, a w chwili smierci byl on juz zdeklarowanym wyznawca Chrystusa. Jaki tak naprawde spotkal go los? Jak wygladalo jego zycie przed objeciem funkcji namiestnika? Dlaczego tak niewiele wiemy na temat tego rzymskiego prefekta Judei, ktory przeciez odegral tak istotna role w historii chrzescijanstwa? Na te pytania niestety nie znamy odpowiedzi. Byc moze jeszcze nie znamy.


Autorem tekstu „Poncjusz Pilat – wielka zagadka starozytnosci” jest Tomasz Kozubek. Material zostal opublikowany na licencji CC BY-SA 3.0.

http://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/his ... id=SK2MDHP

_________________
viewtopic.php?f=2&t=1&p=3005#p3005
wyjasnie ze robie często wklejki różnych art,i tak odpowiadam na pytania - to mi oszczędza pisanie
przy moich niesprawnych rękach.i pomaga w byciu na forum
.


Góra 
 Zobacz profil  
 
 Tytuł:
 Post Napisane: 16 kwietnia 2017, o 14:52 
 


Góra 
  
 
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
 
Utwórz nowy wątek Odpowiedz w wątku  [ Posty: 1 ] 

Strona główna forum » BIBLIA dla KAŻDEGO- TWARDY POKARM » BIBLIA -NAUKA - ODKRYCIA


Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 3 gości

 
 

 
Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Skocz do:  
cron
To forum działa w systemie phorum.pl
Masz pomysł na forum? Załóż forum za darmo!
Forum narusza regulamin? Powiadom nas o tym!
Tłumaczenie phpBB3.PL