Magiczno-kabalistyczne słowo TetragramW wielu tekstach wolnomularzy i tajnych stowarzyszeń, można znaleźć dyskusje o zagubionym kluczu, zagubionym Słowie boga.
Rytuały praktykowane przez te stowarzyszenia są obecnie głównie opartą na tradycjach imitacją, bez głębszego sensu w odniesieniu do rozumienia kosmicznych praw.
Zatem rytuały, które dawno temu były przedstawione i praktykowane przez prawdziwych wtajemniczonych, są naturalnie raczej nieskuteczne dzisiaj, gdyż zagubiono klucz do ich poprawnej interpretacji.
Klucz do wszystkich rytuałów każdej społeczności musiał się zagubić, skoro rytuałom brakuje tajemnicy czterobiegunowego magnesu.
Tym zagubionym czterobiegunowym magnesem jest magiczne słowo
Jod-He-Vau-He,które zazwyczaj zastępowane jest słowem "Tetragram".
Mówi sie, że najstarsze tajemnice wolnomularzy i innych ezoterycznych stowarzyszeń założonych dawno temu przez prawdziwych wtajemniczonych, czerpały swoją magiczną moc i autorytet poprzez użycie tego klucza.
Jednak prawdziwi wtajemniczeni zdali sobie sprawę, że te tajemnice były w wielu przypadkach profanowane i
nadużywane, więc wycofali się i udostępnili zagubione słowo jedynie naprawdę dojrzałym.
Przez to prawdziwe użycie słowa
Jod-He-Vau-He stopniowo było tracone.
W procesie stworzenia, Bóg nadał ekspresję całemu wszech światu, a tym samym również swojej Istocie,
poprzez swoją prawowitość, tj. poprzez czterobiegunowy magnes, cztery litery. Hebrajska kabała wybrała dla tych liter wyrażenie
Jod-He-Vau-He, którego nigdy nie można było wymówić na głos, więc często zamieniano
je na wyrażenie "Tetragram" bądź "Adonai"[1].
Zatem również duch człowieka, który reprezentuje doskonały obraz Boga w Tworzeniu, jest czterobiegunowy i
posiada, jak już wielokrotnie podkreślaliśmy, cztery pierwiastki analogiczne z imieniem boga.
Pierwszym pierwiastkiem aktywnym, będącym przedmiotem elementu ognia, jest wola (Jod).
Drugim pierwiastkiem, przedmiotem elementu powietrza, jest intelekt (He)
trzecim, podlegającym elementowi wody, jest czucie (Vau),
a wszystkie trzy pierwiastki ducha, czyli wszystkie trzy elementy razem,
tworzą czwarty aktywny pierwiastek, który odnajduje swoją ekspresję w świadomości i jest analogiczny z elementem ziemi.
W terminologii kabalistycznej czwarty pierwiastek jest wyrażany przez drugie He.
Kabalista uzyska teraz doskonałą jasność co do następstw prawowitości i zda sobie sprawę, że w nauce hermetycznej wszystkie
systemy rozwoju, które nie biorą pod uwagę stopniowego odkrywania czterech podstawowych pierwiastków ducha,
nie mogą być uważane za uniwersalne i są tym samym niedoskonałe, niezależnie od substancji każdej ze swoich metod.
Dla kabalisty jasne będzie, dlaczego już w pierwszej książce, Wtajemniczenie do Hermetyzmu, wspominałem o
kabalistycznym
Jod-He-Vau-He w odniesieniu do rozwoju ciała, duszy i ducha.
Uzyska on też przekonanie, że zalecany przeze mnie system rozwoju, zawierający absolutną prawowitość, jest idealnie poprawny.
Symboliczna czy talizmaniczna interpretacja słowa
Jod-He-Vau-He jest jedynie graficzną
reprezentacją emanacji Boga w Jego najwyższej manifestacji i reprezentuje użycie uniwersalnych praw.
Zatosowanie imienia Boga, wyrażonego w czterech literach, opiszę w praktycznej części tej książki.
Czterobiegunowy magnes, tj.
Jod-He-Vau-He, jest głównym kluczem, najwyższym słowem tworzenia
reprezentującym liczbę realizacji - cztery.
Z cyfry cztery emanuje prawowitość w każdej nauce, więc każda nauka jest analogiczna do tej cyfry.
Kabalistyczne
Jod-He-Vau-He, tj. czterobiegunowy magnes we wszechświecie,
jest zazwyczaj symbolizowane przez równoboczny czworokąt, tj. przez prawdziwy kwadrat.
Z punktu widzenia hermetyzmu, kwadrat jest zatem symbolicznym zapisem realizacji czy też kreacji dokonywanej przez Boga.
Ze swoją cyfrą cztery wskazuje on wiele analogii, plus i minus, cztery stworzone elementy, kabalistyczne cztery,
które jest przypisywane planecie Jowisz symbolizującej mądrość, czy też czterem kierunkom kompasu.
Jakiekolwiek analogie dostrzeże kabalista, to zawsze dojdzie on do zaskakującego wniosku, że liczba cztery może,
w zakresie realizacji, odnosić się w świecie do wszystkiego.
Powstrzymam się od przytaczania dalszych analogicznych powiązań cyfry cztery i jeszcze raz podkreślę,
że kabalista stosujący się do moich nauk i wyjaśnień może stosować kluczowe słowo cztery we wszystkich przypadkach,
które dotyczą realizacji czy ekspresji prawowitości.
W kabale, cyfra cztery bez wątpienia wskazuje też płaszczyznę materialną.
Cyfry cztery za podstawę używa nie tylko hermetyczna nauka Zachodu; tak samo jest w przypadku mądrości Wschodu.
Na przykład w Kundalini joga, czakra Muladhara, najbardziej surowy ośrodek ludzkiej witalności, symbolizowana jest przez kwadrat,
w którego rogu słoń symbolizowany jest jako największe i najsilniejsze zwierzę świata.
Ukazuje to, w ukryty sposób, że cyfra cztery jest ideą służącą za punkt wyjścia dla osobistego rozwoju jogina.
We Wtajemniczeniu do Hermetyzmu poświęciłem specjalny rozdział tematowi czakry Muladhara.
Wspominam o tym ponownie tylko po to, by kabalista zapamiętał iż pierwotna mądrość całej ziemi, niezależnie czy
w Oriencie czy Okcydencie, pozostawała zawsze - jeśli była właściwie rozumiana - w pełnej harmonii z
Jod-He-Vau-He.
Boska Opatrzność użyła zatem czterobiegunowego magnesu w najwyższym słowie tworzenia.
Czyniąc to wyraziła prawowitość w odniesieniu do Swojej Własnej Jaźni.
Z perspektywy numerycznej i czterobiegunowej,
Jod-He-Vau-He jest najwyższym słowem,
jakie może zostać wymówione.
Bóg stworzył z niego również inne podstawowe zasady, poprzez które powstały wielocyfrowe magiczno-kabalistyczne słowa,
które podobnie mają dalsze podstawowe zasady i składają się z dalszych liczb, które jednak zawsze odnoszą się do liczby cztery.
Oczywiście istnieją kabalistyczne słowa posiadające cyfry 5, 6, 7, 8 i 9 jako podstawowe pierwiastki boskiej emanacji.
Poza imieniem Boga złożonym z czterech liter
Jod-He-Vau-He, istnieją inne kabalistyczne słowa kluczowe
składające się z 5, 6, 7 czy 8 liter, z których każda reprezentuje podstawową zasadę.
W hebrajskiej kabale istnieją (poza imieniem Boga wyrażonym przez 4 litery
Jod-He-Vau-He)również imiona Boga składające się z 5, 6, 7, a nawet 12 liter, które jednak można zredukować do pojedynczej podstawowej
idei poprzez dodawanie.
Tak zwany Szemhameforasz z hebrajskiej kabały, który wyraża imię Boga składające się z 72 liter i
może być użyty w różnych kierunkach, redukowany jest do liczby 9 poprzez dodanie cyfr liczby 72, gdyż 7 + 2 = 9.
Również kardynalna cyfra 9 posiada analogię wobec Jod-He-Vau-He, tj. wobec cyfry 4.
Jej kabalistyczna analogia będzie dla kabalisty od razu jasna.
Jednak Szemhameforasz posiada nie tylko hebrajskie pochodzenie; wspominany jest również w zapisach
egipskich i indyjskich.
Jest to zweryfikowane w księdze Toth, księdze starożytnej egipskiej mądrości, która ukryta jest w Tarocie.
Również Hermes Trismegistos, będąc jednym z najstarszych mędrców i najlepiej wtajemniczonym człowiekiem
Starożytnego Egiptu,
jasno ukazuje to w swojej tablicy Hermesa i w Księdze Praw.
Podobnie, hierarchia chrześcijańska respektowała kabałę u swych podstaw i połączyła analogicznie religię chrześcijańską -
ze wszystkimi jej reprezentacjami - z uniwersalnymi prawami.
Zatem cyfra 4, tj.
Jod-He-Vau-He, symbolizowana jest przez 4 ewangelistów,
12 uczniów i znaków Zodiaku, poprzez które wyrażana jest równocześnie cyfra 3, gdyż 3 x 4 = 12.
Co więcej, 72 uczniów Chrystusa związanych jest z Szemhameforasz i posiada sekretne połączenie z
najwyższą liczbą pierwotnej boskiej emanacji 9 (7 + 2 = 9).
Zbyt obszerne byłoby wymienienie wszystkich religii, jakie istniały i istnieją dzisiaj w naszym świecie i ukazanie
ich analogicznych połączeń z 10 pierwotnymi ideami.
Kabalista samodzielnie może badać ten temat, jeśli będzie zainteresowany szczegółami.
Ja właśnie dałem mu ważną wskazówkę, którą powinien wziąć pod rozwagę.
http://franzbardon.pl/ksiazki/kpk/kpk_06.php